Raadsvragen omtrent graftuinen Algemene Begraafplaats Stratum

Het volgende verbijsterend verhaal bereikte mijn fractie via mensen uit de buurt van de nabestaanden, namelijk de opdracht van de ’Dienst Algemene en Publiekszaken’, tot het verplicht verwijderen van een al ruim 10-jaar bestaand en getolereerde ’prachtig indrukwekkend monument’ zoals onze gemeente dit zelf beschrijft in haar uitgave van 2002: ’Portret van een begraafplaatsbeheerder’, ’Accuraat, zorgzaam en betrokken’.

Op 4 maart 1995 komen de énige dochters van de families Smolders en Ouderland (Kardol) door een noodlottig verkeersongeluk in Duitsland om het leven. Vilja was 21 jaar en Izebella is niet ouder mogen worden dan 17 jaar. De meisjes liggen langs elkaar begraven op de ’Algemene Begraafplaats Stratum’.

Voor elke ouder is deze gebeurtenis een nachtmerrie, waar zij heel hun verdere leven mee moeten zien te leven. Dat is haast een onmenselijke opgave en ’rouwverwerking’ doet iedereen zo op hun eigen manier. Zo ook de moeders Joke Smolders en Meis Kardol.

Zij komen beide dagelijks naar het graf van hun dochters. Vilja is daar naast haar opa begraven. Ook heeft de familie reeds meerdere plaatsen gehuurd om straks bij hun dochter begraven te worden. Het ’monument’ – de graftuin – waar eerder naar toe is verwezen, ligt pal boven de overleden kinderen en bestaat uit een bloem- en planten sortering met diverse knuffels, die aan de tijd van het jaar – bijvoorbeeld Kerstmis en Pasen – wordt aangepast.

Achteraf blijkt dat het – in dit deel van de begraafplaats – is voorgeschreven dat er geen graftuinen mogen worden aangelegd. Alleen een staande grafsteen met daarvoor – boven de overledenen – een ononderbroken vlak gazon, waar iedereen overheen kan lopen. Dat is nu iets waar de ouders van de meisjes – destijds in de consternatie van het overlijden en de begrafenis – geen erg in hebben gehad. Dat valt heel goed te begrijpen. In het gesprek – maandag 24 juli – met mevrouw M. van Tuijl en de heer de Natris zijn de ouders correct te woord gestaan, doch het resultaat van dit gesprek is voor hen onbevredigend en gezien de huidige en persoonlijke rouwsituatie nog onaanvaardbaar. Beide ouders en met name de moeders hebben – gezien de fase van hun rouwverwerking – nog een ontzettend groot emotioneel belang bij de huidige situatie die inmiddels ruim 10 jaar is getolereerd. Zij kunnen er nog niet mee omgaan dat de graftuinen moeten verdwijnen en hebben méér tijd nodig om aan het idee te wennen. Ook het aangeboden alternatief van een herbegrafenis op een ander stuk begraafplaats is om emotionele redenen helemaal onbespreekbaar. Hier berust de emotie en een laatste rustplaats is een laatste rustplaats en moet in stand worden gehouden.

Inmiddels is er door de gemeentelijke dienst gesommeerd om de beplanting in dat gedeelte te verwijderen. Er moet dus na ruim 10 jaar weer gras komen. De argumentatie die hiervoor naar voren is gebracht, kan zonder precedentwerking eenvoudig worden afgewend, voor de tijd dat het grafrecht loopt. Het gemeentebestuur dient uiteraard het algemeen belang te respecteren doch gezien de huidige situatie ook in staat blijken te zijn om haar menselijk gezicht te tonen. Ik kom hierbij maar tot één vraag.

Is het college bereidt om te overwegen om de reeds 10 jaar durende situatie bij de 2 graven van de toen 21-jarige overleden Vilja Smolders en de toen 17-jarige Isebella Ouderland te legaliseren, tot maximaal het einde van het 1ste grafrecht?

Rudy Reker, fractievoorzitter Lijst Pim Fortuyn

28 juli 2006