Raadsvragen rondom de groenstrook in de Bruggelaan in De Tempel

 Mijn fractie heeft kennis genomen van het artikel in het Eindhovens Dagblad van vrijdag 21 juli jl. met de veelzeggende kop ’Een meedenkende ambtenaar is ver te zoeken’. Dit artikel gaat over de stukjes grond gelegen vóór de bedrijfspanden c.q. showrooms en etalages, gelegen aan de Bruggelaan in het staddeel ’De Tempel’. Deze grond – die we gemakshalve de groenstrook zullen noemen – is eigendom van onze gemeente.

In de 30 á 35 jaar dat deze panden er staan heeft onze gemeente deze groenstrook – maar ook het gehele industrietrein ’De Tempel’ – bijzonder slecht onderhouden.

We kunnen het duidelijker stellen: ’onze gemeente heeft dit gebied helemaal niet onderhouden maar sterk verwaarloosd. Niet alleen in de Bruggelaan maar ook aan de andere zijden, Bisschop Bekkerslaan, Brussellaan en Turnhoutlaan is de groenstrook en het trottoir een doorn in het oog, niet alleen van de omwonenden, maar zeker ook voor de daar gevestigde bedrijven. Kortweg gezegd is dit geen visitekaartje voor de daar gevestigde ondernemingen. Ook aan de binnenzijde van dit industrieterrein mag wel het een en ander gebeuren. Maar dat terzijde. Begin dit jaar – volgens mij voor het éérst in 35 jaar – is er ’groot onderhoud’ gepleegd aan de groenstrook aan de Turnhoutlaan. Dit hield in dat de oude verwilderde struiken werden vervangen door hetzelfde soort waarvan er ’13 in een dozijn’ gaan. Daar hoef je weer 35 jaar niets aan te doen.

In het verleden hebben enkele ondernemers, o.a. in de Bruggelaan zelf het initiatief genomen om – zonder aanvraag in te dienen – vóór hun etalage deze wildgroei te verwijderen en daar een net aangelegd ’voortuintje’ aan te leggen. Een voortuintje dat de directie van het daar gevestigde bedrijf aanspreekt. Maar dan wel op eigen kosten. Niemand van onze gemeente heeft hier eerder opmerkingen over gemaakt, totdat onlangs het bedrijf – Kiwi Bikes – gevestigd aan de Bruggelaan 2 wel toestemming vroeg, om voor zijn pand deze twee meter hoge sterk verwilderde groenstrook te mogen opknappen. Deze toestemming is geweigerd door de Sector Planontwikkeling van de DSOB, omdat er inzake de regeltjes van het beleid ’overdraagbaar groen’ eerst een stichting moet worden opgericht voordat de ondernemers dit zelf mogen doen. Daar valt uiteraard iets over te zeggen maar ……

Nu is het oprichten van een stichting niet zo ingrijpend, doch het beheer, de uitwerking van de plannen lopen stuk op diverse visies en belangen die deze verschillende ondernemingen hebben. U kunt er zelf wel enkele bedenken, zoniet dan kan ik ze u aandragen. Hoe gaan we bijvoorbeeld om met de voortuintjes van diverse panden die – al ca. 25 jaar – wisselend leegstaan. Kortweg gezegd ’dit werkt zo niet’. Ik heb zelf een aantal jaren mijn bedrijf gehad op dit zelfde industrieterrein en het bijeenbrengen van ondernemers was ook toen ook al een onhaalbare zaak. Bovendien een ondernemer heeft wel wat meer en wat anders te doen dan in een stichting mee te praten over ’groen’ terwijl elke ondernemer eigen belangen en een bepaalde hoeveelheid geld – of misschien ook geen geld – hiervoor ter beschikking heeft.

Hedenmorgen heb ik telefonisch overleg gevoerd met mevr. Merriënboer van de sector planontwikkeling. Zij dient zich – overigens heel begrijpelijk – aan de opgestelde regeltjes te houden. Naar het oordeel van mijn fractie dient deze regelgeving aangepast te worden waarbij er meer rekening gehouden dient te worden gehouden met diverse en verschillende situaties, die zich ongetwijfeld op dit industrieterrein maar ook in de rest van onze stad voor zullen doen. Dat is toch wat wij als college en gemeenteraad willen, nietwaar?

Om aan de behoefte te voldoen zou er in de regelgeving bij kunnen staan dat de ondernemers – indien er niet wordt gekozen voor een stichting o.i.d. – zelf de mogelijkheid hebben om deze wildgroei te verwijderen en daarvoor in de plaats een voor hun bedrijf aantrekkelijk ’voortuintje’ aan te leggen en te onderhouden. Daar hebben zij als bedrijf alle belang bij. Dan wordt het geen eenheidsworst, dan is iedereen tevreden en de gemeente Eindhoven bespaart daarmee veel geld. Dan snijdt het mes dus aan meerdere kanten.

Mijn fractie vindt het overigens een goed idee, om ondernemers die hier gebruik van maken, jaarlijks via de OZB een symbolisch bedrag te vergoeden, ter stimulans of compensatie van de door hen gemaakte kosten. Uiteindelijk is het dé ondernemer die mag bepalen hoe hij zijn bedrijf en etalage profileert. Niet elk bedrijf is hetzelfde en dat kun je niet aan ambtenaren overlaten. Hoe welwillend sommige ook kunnen zijn. De voortuintjes van ondernemers die niet mee willen doen, of eigenaren wier pand niet is verhuurd, kunnen dan alsnog door de gemeente worden onderhouden. Dit is vrij eenvoudig van achter het bureau te zien en altijd nog veel goedkoper dan het geheel onderhouden, voor zover dit al zou gebeuren.

Hiermede kom ik tot de volgende vragen.

Is het college bereid te onderzoeken of mogelijkheden aanwezig zijn om deze regelgeving aan te passen, zodat de ondernemers zelf kunnen bepalen hoe het vooraanzicht van zijn of haar bedrijf er uitziet?

Zo nee. Waarom niet?

Zo ja. Met welke termijn dienen de ondernemers dan rekening te houden?

Is het mogelijk – om vooruitlopend op een verwacht positief besluit – de ondernemers alvast in kennis te stellen van dit voorgenomen besluit, zodat zij dan al vooruit kunnen met de reconstructie. Uiteindelijk moeten zij in het betreffende pand het product aan de consument brengen. Voor een ondernemer is tijd hetzelfde als geld. Een gemiste kans of verkoop komt niet meer terug. Die is verloren. Onze fractie mag veronderstellen dat het college hier hetzelfde over denkt.

Rudy Reker, fractievoorzitter Lijst Pim Fortuyn

25 juli 2006