Raadsvragen: Wie ontloopt hier zijn of haar verantwoordelijkheid?

Eindhoven, 23-12-2010

Update: Met antwoord van het college op 24 januari 2011


De Lijst Pim Fortuyn doet wél wat zij zeggen............

Dus, ook verantwoordelijkheid nemen indien een- of meerdere inwoners van onze stad zijn vastgelopen in een bureaucratische 'welles/nietes' situatie. Het mag niet zo zijn dat zowel onze gemeente als een woningcorporatie in onze stad als papagaaien elkaar napraten zonder één enkel bewijsbaar feit?

De schrijnende situatie van dit slachtoffer, waar onderstaande raadsvragen over gaan, heeft via Internet zeer snel landelijke aandacht gekregen. Een van de zichtbare tekenen is dat een meelevende landgenoot een websitepagina geopend waar een Petitie ondertekend kan worden. Dat al deze negatieve aandacht slecht is voor het imago van de stad Eindhoven, alsmede voor het Woonbedrijf en de Eindhovense burgemeester R. van Gijzel, zal iedereen duidelijk zijn. Bent u ook zo begaan met het lot van deze moeder, onderteken dan ook deze Petitie

Geacht college,

Bijna drie maanden geleden (5 oktober) kreeg ik als raadslid, van een voor mij onbekende Eindhovense dame, een verzoek om z.s.m. aandacht te schenken aan mishandeling en provocaties van een alleenstaande moeder met twee jonge kinderen, wonende in de Eindhovense wijk Woensel. Dit verzoek wat per email tot mij kwam, berichte van zeer ernstige voorvallen, zonder dat de gemeente, het Woonbedrijf en de politie of justitie de ernst van deze situatie wilden onderkennen, zodat ik aan dit indringende verzoek gehoor heb gegeven.

Gezien de ernst van bovengenoemde situatie – die zich al meer dan anderhalf jaar voortsleept – heb ik in oktober besloten dit verhaal buiten de politiek en buiten de publiciteit te houden, met de verwachting het dan beter ‘intern’ met Woonbedrijf en de Eindhovense burgemeester op te kunnen lossen. Uiteindelijk is de burgemeester verantwoordelijk voor de Openbare Orde en Veiligheid in deze stad en Woonbedrijf moeten wij kunnen aanspreken als het woongenot van een huurder dermate wordt aangetast en bedreigd dat verhuizen nog de enige optie is. Over het verhuizen is tussen alle partijen dan ook geen verschil van mening, maar een oplossing is niet in zicht, omdat Woonbedrijf tegen de gemaakte afspraken in geen rekening wil houden met drie simpele wensen van het slachtoffer.

Nadat eerder ook een Eindhovens advocaat, namens het slachtoffer niet tot overeenstemming kon komen met Woonbedrijf, heb ik nu ook kunnen ervaren dat de woorden; rechtvaardig, sociaal, begrip en problemen adequaat oplossen, niet tot de vocabulaire  behoren van zowel Woonbedrijf als de burgemeester van Eindhoven, die tevens Korpsbeheerder is van de politie. Dit vinden wij een zeer ernstige zaak, omdat Eindhoven in 2009 – langs de titel crimineelste stad van ons land –  ook nog tot sociaalste stad van Nederland werd uitgeroepen. Dat deze zaak in een patstelling verkeerd, is dan ook de reden om nu wel met dit verhaal buiten de anonimiteit te treden en via raadsvragen aandacht te vragen voor deze zaak, die voor het slachtoffer en haar kinderen veel leed tot gevolg heeft. Leed wat al 18 maanden en dus te lang duurt zonder vooruitzicht op een oplossing. Ook hier worden de dader(s) in bescherming genomen en mag het slachtoffer(s) het zelf uitzoeken. Deze alleenstaande moeder mag zelfs – als het al zover mocht komen – haar eigen verhuizing regelen en de eventuele nieuwe woning zelf opknappen, met alle kosten van dien. Precies de omgekeerde wereld.

In de bijlage welke voor 100% door het slachtoffer zelf is geschreven – waar ik uit privacy overwegingen wel de personalia van het slachtoffer(s) heb weggelaten – kunt u lezen welke problemen zich hebben voorgedaan. Problemen die zich momenteel nog voordoen en tegen welke bureaucratische muren (lees onwil) deze jonge moeder aanloopt. Goed te vermelden is dat het college van B&W en Woonbedrijf wel de personalia van het slachtoffer(s) en andere hoofdrolspelers in dit drama weten.

Uit gegevens blijkt dat niet alleen de Marokkaanse buren, die blijven provoceren – hen staat immers niets te vrezen – maar ook bij het Woonbedrijf bekende personen onjuiste en negatieve verhalen over deze moeder in de buurt hebben verspreid, die niet alleen het Woonbedrijf maar ook de Gemeente Eindhoven c.q. de burgemeester als waarheid aannemen. Dit zonder maar te controleren of deze verhalen op waarheid berusten. Zelfs aan het slachtoffer is helemaal niets gevraagd, maar wel gebruikt Woonbedrijf deze roddels in haar schrijven naar het slachtoffer alsmede naar haar advocaat. In gesprekken met dit raadslid werd er geheimzinnig gedaan, dit terwijl ik een getekende machtiging van deze moeder heb laten zien en afgegeven, waar privacy gevoelige informatie met dit raadslid gedeeld mag worden.

In mijn schrijven van 9 december heb ik – op verzoek van dit slachtoffer – aan zowel het Woonbedrijf als aan de Gemeente Eindhoven, c.q. het college en de burgemeester gevraagd of zij slechts één van de vele  aantijgingen aan het adres van deze jonge moeder slechts met één enkel feit kunnen bewijzen. Behalve van het Woonbedrijf die schriftelijk stelt deze discussie te beëindigen, heb ik geen enkele reactie mogen ontvangen. Zo mogen wij als Gemeente Eindhoven niet met onze burgers omgaan.

Maar deze roddels worden intussen wel als argument gebruikt, om de drie simpele wensen van het slachtoffer niet te honoreren. Het is een feit dat het Woonbedrijf in oktober tijdens een persoonlijk gesprek met ondergetekende al heeft gezegd op de hoogte te zijn van het feit ‘dat deze persoon, wie medeverantwoordelijk is voor deze onrust geen lekkere jongen is’ of woorden van gelijke strekking. Dit klopt wel want bij navraag blijkt hij ook in zijn vorige woonomgeving voor veel spanning, overlast, ruzies en doodsbedreigingen te hebben gezorgd. En dat is nog heel zacht uitgedrukt.

Daarom hebben wij voor u de volgende vragen:

1. Is het college bekend met dit feit? Zo ja, waarom neemt het college in casus de  burgemeester dan niet het voortouw om het dramatische en het haar bekende probleem per omgaande op te lossen?

2. Is het college c.q. de burgemeester bereidt om zijn invloed aan te wenden bij Woonbedrijf om deze moeder met haar twee kinderen aan een andere woning te helpen, die aan haar drie simpele wensen voldoet?

Overigens was deze woning eind november beschikbaar, maar koos Woonbedrijf ervoor om met de hakken in het zand te blijven staan.

3. Is het college bereidt om deze moeder eerherstel te geven en te bewerkstelligen dat Woonbedrijf hetzelfde doet, nu blijkt dat geen der partijen maar iets negatiefs over deze moeder kan vertellen en alles gebaseerd is op roddel en achterklap?

Rudy Reker, fractievoorzitter Lijst Pim Fortuyn

--------------------------------------------------------------------------------

Antwoord van burgemeester en wethouders

Antwoorden op de vragen  1,2 en 3:

Het college van B&W heeft kennis genomen van de inhoud van de raadsvragen van de LPF alsmede overige relevante informatie in dit dossier.
 
Keuzes die in dit dossier gemaakt worden zijn  een verantwoordelijkheid van de betrokken woningcorporatie. Op basis van de bij het college van B&W beschikbare informatie handelt de woningcorporatie in deze situatie adequaat.

Het college van B&W ziet derhalve voor de gemeente geen rol  weggelegd in de vraagstelling uit het dossier.

Eindhoven, 04-01-2011.

Derhalve pas ontvangen op 24 januari 2011

 --------------------------------------------------------------------------------

 Bijlage

Hierna de letterlijke tekst van deze jonge moeder, waarin de personalia van meerdere slachtoffers door mij is weggelaten. Een moeder die dit verhaal naar de media wil sturen en dan hoopt dat haar noodkreet wel serieus wordt genomen.

Beste meneer/mevrouw,

Graag vraag ik u hulp voor de ernstige en trieste situatie waarin ik met mijn 2 kleine kinderen verkeer. Ik zal in het kort de situatie vertellen, wellicht zal ik hem uitgebreider kunnen toelichtten in een persoonlijk gesprek.

Mijn naam is ………….. en woon sinds 4 jaar in Eindhoven, waarvan 3 jaar in de …………. waar de ellende is begonnen. Deze woning heb ik als urgentie destijds toegewezen gekregen, van begin af aan heb ik gigantische overlast gehad van mijn Marokkaanse buren. Dit ging gepaard met enorme herrie, waardoor mijn kinderen hun slaap niet konden vatten, tot aan afval in mijn voor en achtertuin te deponeren. Helemaal liep het uit de hand nadat de kinderen en neefjes en nichtjes van mijn Marokkaanse buren over de schutting op de hoofden van mijn zoontjes gingen spugen. Na meerdere malen netjes gevraagd te hebben dit niet te doen , heeft mijn jongste uiteindelijk een plonsje water vanuit zijn zwembadje tegen een van die kinderen gegooid,  dit omdat zijn haren vol spuug zaten.

Dit was voor de Marokkaanse buurvrouw een reden om  bij mij aan te bellen en een emmer water over mij heen te gooien in de gang en daarna mij met grof geweld uit huis te trekken en in bijzijn van mijn twee kinderen in de voortuin in elkaar te slaan. Politie aangiften gedaan met foto’s erbij van mijn blauwe plekken, bebloede vingers en opgezette buik door de gekneusde ribben was schijnbaar niet genoeg.

Dit alles mocht niet baten daar deze vrouw wegens gebrek aan bewijs uiteindelijk vrijgesproken is. Sinds de dag van de mishandeling in juli 2009  leef ik in een grote hel met mijn kinderen. De buren hebben zo’n wraak op me genomen dat ze mensen tegen mij hebben opgehitst in de straat, waardoor er vernielingen aan mijn auto worden gedaan, mijn voortuin gemolesteerd en ik met de dood wordt bedreigd.

Mijn kinderen en ik komen al anderhalf jaar niet meer buiten, daar we geïntimideerd worden, ik nageroepen wordt als hoer of voor andere zaken uitgescholden en getreiterd wordt. Tevens worden mijn kinderen dreigend door de buren aangekeken, ze zijn als de dood zo bang. Een van de mensen, die de Marokkaanse buren hebben opgestookt is een man die pas sinds 2 jaar hier woont. Hij heeft in zijn vorige straat het leven van mensen reeds zuur gemaakt en staat er bekend om , mensen tegen elkaar uit te spelen en leugens te verspreiden zodanig dat er haat tegen je gezaaid word.

Tevens is deze man een ander gezin in de ………….. ook aan het intimideren en ook deze mensen leven in angst en is de man van dat gezin in zijn eigen huis ernstig mishandelt. Tot bewusteloosheid aan toe. Er zit dus een rode draad in dit verhaal...

De man die mij met de dood heeft bedreigd is ook een bekende bij de politie en heeft geen zuiver verleden...en houdt me dag en nacht in de gaten en heeft mij in bijzijn van mijn overbuurvrouw willen aanvallen op straat., zij moest er tussen springen anders had hij me gemept.

Ik heb verleden jaar na de mishandeling contact opgezocht met de woningbouw, maar deze verwees mij naar buurtbemiddeling, wat niet hielp daar de buurvrouw zich niet aan de gemaakt afspraken hield na de eerste sessie. Ze gooide namelijk al het vertrouwelijke op straat zodat ik bedreigd werd door derden, voicemailbedreiging ligt ook bij de politie. Ik heb daarna weer contact met de woningbouw gezocht maar deze houdt de boot af, net als zij dat ook doen bij de mensen aan in de ………….. Ik heb toen een advocaat in de arm genomen, daar ik ten einde raad was/ben, maar ik ben als alleenstaande mama natuurlijk niet rijk en krijg dus een advocaat van onvermogen die dan ook niet het uiterste voor je doet en de woningbouw blijft volharden dat het hun probleem niet is en verwijst me naar de politie en die verwijst mij na talloze aangiften weer na de woningbouw die hun verantwoording moet nemen.

Ondertussen gebeurt er dus niets en ik leef in angst… Beeldmateriaal van Marokkaanse kinderen die mijn auto stenigen, beeldmateriaal dat mijn buurman met pistool rondslingert in zijn tuin en op mijn ruiten met van die harde gele balletjes schiet wordt genegeerd, net als alle aangiften etc. In de tussentijd hebben ze verleden jaar onze huizen gerenoveerd en ben ik behoorlijk wat centen kwijt geraakt in nieuwe gordijnen, vloer en noem maar op... tevens het feit dat je een half jaar in rotzooi zit gaat je niet in de koude kleren zitten. Het doet me dan ook vreselijk pijn, uit mijn opgeknapt huisje te moeten vluchtten. De advocate heeft daarom toen ook aan de woningbouw gevraagd een passend huis te zoeken voor mij, die vergelijkbaar is met waar ik nu in zit. Niet kleiner, niet eentje die weer gerenoveerd moet worden ivm kosten en een huis dicht bij de school van mijn kinderen. Ik werk namelijk 3 dagen in de week en wil dat mijn jongens niet ver van school hoeven te lopen in hun eentje, want ik heb ze juist op deze school gezet omdat ik er 1 straat vanaf woon. De woningbouw heeft mij destijds aangegeven een passende woning van gelijke waarde te zoeken in die buurt bij school die ik aangaf.

Na een half jaar hoorde ik nog steeds niets van de woningbouw en de bedreigingen werden erger, alsmede de banden van mijn auto die leeg gestoken werden en de auto die van voor tot achter bekrast is. Tevens is mij gezegd door de handlangers van de buren geworden net zolang door te gaan tot ik zelfmoord pleeg. Ook deze aangifte ligt bij de politie met getuige en wordt niets mee gedaan. Een vriendin van Hyves die mijn verhaal las heeft toen contact opgenomen met Rudy Reker van de LPF in Eindhoven. Dhr. Reker is met mij komen praten heeft onderzoek gedaan en is tot de conclusie gekomen, dat ik slachtoffer ben van laf terreur en dat er iets gedaan moet worden. Dat ik tevens als alleenstaande mama gediscrimineerd word... Hij heeft talloze brieven naar de woningbouw gestuurd en de burgemeester. Als grootste schrik is de man die de andere mensen uit de ……….. terroriseert ook bij de bewonersraad gegaan en heeft zo zijn invloed met leugens en achterklap bij de woningbouw over mij neergelegd, met resultaat dat ik als boeman wordt aangezien en de woningbouw de kont tegen de krip heeft gezet. Tevens wordt er naar deze man vanuit een mol, persoonlijke feiten over mij aan hem door gefilterd. Ik weet wie de mol is...

De woningbouw heeft na een gesprek met dhr. Reker mij een woning aangeboden, alles behalve wat wenselijk en goed is voor mij en de jongens. Het huis is kleiner dan waar ik nu in zit, dat zou betekenen dat de nieuwe dingen die ik heb aangeschaft, zoals een bankstel en kledingkast weg moet doen. Tevens moeten er renovaties aan het huis plaats vinden, zoals een nieuwe badkamer etc. Terwijl ik net uit een renovatie kom! Ook zou ik komen te wonen in een straat/ wijk vol met Marokkanen, terwijl ik daar logischerwijs de grootste schrik voor heb op het moment, want ik moet net voor deze lui wegvluchtten.

Tevens ligt de woning te ver van school, mijn kinderen zouden 20 minuten moeten lopen heen en 20 min terug. Overblijven kost mij dan 3.50 per kind per dag en ben ik boven de 200 euro per maand kwijt aan die kosten, daar ik ze wel zou moeten laten overblijven. Op een nieuwe school zetten wil ik niet omdat ze reeds 3 keer van school zijn veranderd. Ik heb die dag toen deze woning aan mij aangeboden werd een woning op de site gezien tegenover de school van de jongens. Ik heb me gelijk ingeschreven voor die woning en gevraagd om die woning te krijgen. Alle problemen zouden zijn opgelost, het huis dichtbij school, het huis is ook verleden jaar gerenoveerd en mijn kinderen blijven bij hun schoolvriendjes in de buurt wonen en ik hoef geen dierbare bezittingen weg te doen en wordt behoed voor hoge kosten. De woningbouw wou mij deze woning niet geven, want ze willen mij uit de wijk hebben daar ik anders voor problemen blijf zorgen is tegen dhr. Reker gezegd, het was deze woning of geen meer....dus sta ik met de rug tegen de muur.

Op de vraag van dhr. Reker of de woningbouw met voorbeelden wil komen van problemen die door mij zouden worden veroorzaakt kan de woningbouw geen antwoord op geven, daar die er ook niet zijn. Maar de woningbouw wil gewoon niet helpen en is bang in deze zaak de Marokkanen aan te spreken, dus word ik als alleenstaande vrouw maar geschoffeerd, dat is het makkelijkste.

De burgemeester heeft ook reeds lucht van deze zaak gekregen door de brieven die dhr. Reker ook aan hem heeft doorgestuurd, ook heeft mijn vader hem een half jaar gelden een aangetekende brief gestuurd, want ook hij maakt zich zeer ongerust over zijn dochter en kleinkinderen...maar de burgemeester geeft ook geen enkele reactie...en laat ons links liggen.

Ik ben ten einde raad, weet niet meer wat ik moet doen...ik ben in een sociaal isolement geraakt door deze ellende omdat vrienden ook geïntimideerd werden als ze op bezoek kwamen, dus uit angst bleven die weg.

Uiteindelijk zit ik dus ruim anderhalf jaar alleen met mijn jongens, we komen nergens meer, krijgen geen bezoek meer en leven in angst. Mijn goede naam is ten schande gemaakt door deze lui, maar had nooit verwacht dat een woningbouw of burgemeester zomaar hierin meegaat zonder navraag te doen bij mij....

Het feit dat ik als mama alleen mij niet kan verdedigen, getuigen zijn er, maar die zijn bang zelf slachtoffer te worden. Ik ben beland in de 15 e eeuw waar ik als vrouw nagezeten word door een groep, opgehitst door mijn Marokkaanse buren. Een ware heksenjacht is het.

Misschien kunnen jullie mij helpen, want ik ben ten einde raad..... en hoop dat er ook voor kerst, die al moeilijk genoeg is voor ons drietjes een lichtje mag gaan schijnen.

Groetjes,

…………………

Ik zou het op prijs stellen dit in vertrouwen te behandelen en mij zolang in anonimiteit te laten, daar ik bang ben dat de gevolgen niet te overzien zijn voor mij en de kinderen, daar ik reeds met de dood bedreigd word.

Mijn telefoon nummer: ……………….